We beginnen bij het begin in deze pastareeks.
U rijdt 3 km ver voor een goede bakker, want die van achter de hoek verkoopt spons. En af en toe hebt u zin in wit, dan weer in donker, en op zondag pistoleetjes. Groot gelijk, en laat het u smaken. Maar waarom grijpt u dan steeds naar dezelfde spaghetti?
Misschien omdat we bij pasta onmiddellijk aan de saus denken. We vinden de pasta zelf zo basic dat we er niet bij stilstaan. Jammer, want een goed pastagerecht begint bij goede pasta. En meer variatie in uw pastagerechten begint bij variëren met de pasta zelf.
Laat ons eerst even komaf maken met Het Foodie Argument. Ja, natuurlijk kan je de pasta zelf maken. Dat is heel leuk, en relatief eenvoudig. Gewoon 1 ei op 100 g doppio zero bloem, kneden, rusten en dan door het machientje roetsjen. Ik raad de ervaring iedereen aan, dit moet je eens gedaan hebben. Maar laat dat voor als je eens veel tijd hebt en je toch van plan was je keuken te poetsen. De andere 364 dagen gebruiken we pasta uit de winkel…. net zoals de Italianen.
Pasta fresca is een mythe. De meeste pasta in Italië komt uit een doos, en wordt helemaal niet als inferieur ervaren.
Twee soorten: er is gedroogde, die jaren houdbaar is, en verse die enkele weken in de koelkast bewaart. Wissel eens af, het is een totaal andere beleving. Af en toe gedroogde volkoren -ik heb dat nog nooit vers gezien- is ook leuk, en gezonder. Voor verse pasta hoef je niet langer naar de traiteur. Elke supermarkt heeft nu zijn assortiment in de koeling. Ook hier weer: Italianen halen daar hun neus niet voor op. La mamma gaat net als u uit werken. Maar ze koopt wel kwaliteit…
Vormen en merken: het aanbod is gigantisch. De laatste keer dat ik telde kwam ik op 100 soorten in één supermarkt. Met namen als fettuccine, orecchiette, radiatori… daar ga je toch van zingen? Om een indruk te hebben van de mogelijkheden, is het fijn te kijken naar de Italiaanse wikipedia: tipi di pasta (val niet achterover). Belangrijk: de vorm van de pasta is meer dan hoe leuk hij er uitziet. Het heeft een invloed op de portiegrootte, en de keuze van saus. Meer daarover in volgende artikels.
Gevulde: vergeet ravioli uit blik, dat is een jeugdtrauma. Praat er over met uw psy, en ren dan naar de winkel. Want vandaag heb je tientallen soorten gevulde, en makkelijker eten bestaat niet. Een pot water koken, tortellini gevuld met ricotta en spinazie 3 minuten koken, enkele lepels top tomatensaus erover, en de blok kaas op tafel. In een kwartier heb je vier borden geluk op tafel staan, zonder compromissen.
Fast food op zijn best.
Prijs: het loont om iets meer uit te geven voor goede kwaliteit, want pasta is goedkoop. Door 1 euro meer uit te geven aan de pasta zelf, til je de kwaliteit van heel je gerecht op. Veel effect voor weinig geld. Je sausingrediënten zijn veel duurder, en daar maakt 1 euro nauwelijks verschil.
Tenslotte nog een tip: probeer eens gedroogde pasta trafilata al bronzo. O.a. bij Delhaize hebben ze dat sinds kort in het gamma. Het betekent “getrokken op brons”, dwz op de oude manier waarbij de pasta door een bronzen mal gehaald wordt, waardoor de structuur veel grover wordt. Wanneer je met je hand over deze pasta gaat lijkt het wel schuurpapier. Die korrel zorgt ervoor dat de saus veel beter blijft plakken, dus je hebt ook minder saus nodig.
Nooit meer je vork vol droge pasta, zwevend boven een plas saus.
(Met dank aan mijn collega Angelo om me op dit spoor te zetten)
Alla prossima volta, in de volgende aflevering gaan we de pasta koken.