Schorseneren in witte saus is een machtige klassieker, maar voor velen slechts een vage herinnering. Zo van “Ons bomma (moeder) maakte dat vroeger, verdorie ik zou dat nog eens willen eten. Maar zie je me al uren in de keuken staan?”
Het is inderdaad veel werk: schorseneren minutieus schoonmaken (véél schillen, verhalen over vies sap en handschoenen), ze in een blanc koken tegen het verkleuren, dwz met citroen en bloem in het water, dan nog eens witte saus maken… u begint er niet aan.
Ik ook niet, dus bedacht ik deze gratin. Ik probeer de essentie van het proto-gerecht te brengen, maar met veel minder werk, en leuk gepresenteerd. En gezond ook: we gebruiken geen room of bindmiddelen. De hedendaagse versie, heet dat dan.
(ons bomma zou gezegd hebben: de luiewijvenversie)
Ingrediënten
Per persoon
• 1 dikke of 1,5 dunne schorseneer
• Goed afsmakende kaas, bv oude brokkel, ong. 2 theelepels
• Peper, zout en nootmuskaat
• Beetje melk
• Een porseleinen vormpje geschikt voor de oven van ±8 cm doorsnede: een ramequin
Bereiding
Zet de oven op 200°
Boter de vormpjes in
Snij kleine stukjes van de kaas
Topjes van de schorseneren er af, en schrob ze met een stalen schuurspons tot alle zand en zelfs een deel van de schil er af is. Je hebt nu zebra schorseneren.
Snij ze in schijfjes en was die nog even in een vergiet
Vul de vormpjes met lagen schorseneer tot 1/3 van de hoogte. Bij grote schijven leg je ze als dakpannen over mekaar
Kruid met peper, zout en versgeraspte nootmuskaat, en leg de kaas erop
Herhaal dit 1 keer, dus schorseneren kruiden kaas schorseneren kruiden kaas. Eindig minstens 1 cm onder de rand
Vul de potjes met melk tot er nog net wat kaasstukjes uit komen piepen. Niet boordevol, anders kookt het over en dan moet je heel je oven poetsen (een klein beetje is onvermijdelijk, en de charme van een gratin)
Zet ze 20 min in de oven
Serveren
Presenteer de gratin in het vormpje, op het bord.
Op de foto: samen met spruitjes, aardappelen en lente-ui in de oven, en spiering met mosterdjus.
Proficiat, u bent bomma voor één dag.